சில தினங்களுக்குப் பிறகு ஸிம்பாவே நாட்டுத்தோழியுடன் -விழாவுக்குப் போனது குறித்து - உரையாடிக்கொண்டிருந்தபோது, 'நீ அன்று நடந்த Salif Keita வின் நிகழ்வைப் பார்த்தாயா?' என்று வினாவினார். வழமைபோல -நேரத்துக்கு போவதில் நான் விண்ணன்- என்பதால் அந்த நிகழ்வைத் தவறவிட்டுவிட்டேன் என்றேன். Salif Keita ஒரு பிரபலமான ஆபிரிக்கா பாடகர் என்றும் அல்பீனோ நோயால் மிக மோசமாய் பிறந்ததிலிருந்தே பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும் அந்த வலிகளை தாண்டியும் எழுச்சியடைந்தவர் என்றார், அந்தத் தோழி.
மருத்துவ அறிவியல் காரணம் இந்நோயிற்கு என்ன காரணம் கூறுகின்றது என்று தெரியாதபோதும், ஆபிரிக்காக் கண்டத்தில் இப்படி அல்பீனோ நோயுடன் பலர் இருப்பதாகவும், அதற்கு ஒரு காரணமாய் வெள்ளையின ஆண்கள் கறுப்பினப்பெண்களுடன் பாலியல் உறவு வைத்திருந்ததும்... அதை ஏற்றுக்கொள்ளாத மரபணுக்களின் பிறழ்வும் இதற்கு ஒரு காரணம் என்று தாங்கள் நம்புவதாகவும் அந்தத் தோழி குறிப்பிட்டிருந்தார். எனக்கு, ஒரு நல்லதொரு கலைஞன் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட சந்தோசத்தில், இந்த வெள்ளிக்கிழமை சைனீஸ் உணவகத்தில் மதிய உணவு சாப்பிடுவோம் என்று அழைத்திருந்தேன் (or தீர்மானித்திருந்தோம்). இந்த முறையாவது எஙகளோடு வரப்போகும் வியட்னாமிய தோழி -நாங்கள் உணவருந்தும்போது- தான் தனது ஊரில் சாப்பிட்ட பாம்புக்கறியை பற்றி எதுவும் கூறி பயமுறுத்தாமல் இருக்க கடவுள் துணைபுரிவாராக.
"Happiness isn't for tomorrow. It's not hypothetical, it starts here and now. Down with violence, egoism and despair, stop pessimism. Let's pick ourselves up. Nature has given us extraordinary things. It's not over yet, nothing's decided. Let's take advantage of the wonders of this continent at last. Intelligently, in our own way, at our own rhythm, like responsible men proud of their inheritance. Let's build the country of our children. And stop taking pity on ourselves. Africa is also the joy of living, optimism, beauty, elegance, grace, poetry, softness, the sun, and nature. Let's be happy to be its sons, and fight to build our happiness."
-Salif Keita
Photos: Ramanan
